موضوع: "اخلاقی"
نقش مثالهاى قرآنى در اثبات معارف الهى
در مثالهاى قرآن ، نوعاً مسائل معنوى ، عقلى و عقيدتى كه غيرقابل ديدن با چشم سر است ، به محسوسات و چيزهاى قابل رؤ يت تشبيه شده تا آن مطالب معنوى ، در ذهن جايگزين و اطمينان بخش گردد. زيراا ُنس و اُلفت انسان بيشتر با محسوسات و اشياى ديدنى است و حقايق پيچيده عقلى ازدسترس افكار تا اندازه اى دورتر مى باشد، مثالها و تشبيهاى معقول به محسوس ، آنها را از فاصله دوردست نزديك مى آورد و در آستانه حسّ قرار مىدهد.
گاه مى شود يك مثال به جا و مناسب و هماهنگ با مقصود، مطلب را براى همه قابل فهم مى سازد بسيارى از مسائل علمى كه درشكل اصلى خودش تنها براى خواصّ قابل فهم است ، و توده مردم استفاده چندانى از آن نمى برند، ولى هنگامى كه با مثال آميخته شد، براى همگان قابل درك مى گردد و هركس در هر حد و پايه اى از معلومات باشد، مى تواند از آن بهره گيرد. علاوه بر اين ، مثال هماهنگ و منطبق با مقصود، نقش به سزايى در مجاب كردن و خاموش ساختن افراد لجوج دارد. بنا بر اين مثل در توضيح و تفهيم و اثبات حقايق و مغلوب كردن لجوجان نقش انكار ناپذيرى دارد.
صفحات: 1· 2
کوتاه نوشته این مطلب:
در روایتی امام کاظم (علیه السلام) یکی از ویژگی های عاقل را اینگونه بیان می کنند و می فرمایند:
«إِنَّ الْعاقِلَ لا یكْذِبُ وَ إِنْ كانَ فیهِ هَواهُ. همانا كه عاقل دروغ نمی گوید، گرچه طبق میل و خواسته او باشد.» (اصول کافی، ج1، ص19)
طبق این روایت شریف، انسان خردمند هوای نفسش را مقدم بر عقل خود نمی کند و از بیراهه در پی رسیدن به هدف خود نیست.
حکمت های دهگانه لقمان در قرآن کریم :
معنی حکمت، و ابعاد آن حکمت در اصل از ماده «حَکْم» (بر وزن حرف) به معنی منع است، و از آن جا که علم و دانش و تدبیر که از معانی حکمت است ، انسان را از کارهای خلاف باز می دارد ، به آن حکمت می گویند.
از دیدگاه عرفای مسلمان، اگر انسان، با بُراق عشق، حرکت کرده، منازل را زیر نظر انسان کامل طی کند، به کمال نهایی خود می‌رسد، به‌طوری‌که پرده میان او و خدا برداشته‌شده و به مرکز جهان هستی می‌رسد.
نبیّ اکرم صلّی الله علیه و آله به نقل از جَبْرَئِیلَ (ع) فرمودند: که خدای تبارك و تعالى می فرماید: « برخى از بندگان مؤمن من هستند كه مى خواهند عبادتى را انجام دهند ولى منصرفشان مى كنم، تا عجب و خود بینى به ایشان راه نیابد و فاسدشان نکند،
دعا، پریدن به آغوش همه خوبی‌هایی است که به آن نرسیده‌ایم!…
