-یکی از شبهات وهابیان این است که ایرانیان حرم حضرت زینب(علیهاالسلام) را حربه ای برای جزب نیرو و نبرد در سوریه قرار داده است، در حالی که حرم حضرت در آن جا نیست. پاسخ این است که اگر آن جا نیز حرم حضرت نباشد، از آن جایی که این مکان منتسب به اهل بیت میباشد مقدس است و دفاع از آن واجب و لازم است.
شبکه کلمه، از جمله شبکههای وهابی است که با حمایتهای مالی عربستان سعوی به منظور ایجاد تفرقه در میان شیعه و سنی و حمله به اعتقادات شیعه و تخریب بزرگان شیعه و سنی شکل گرفته است.
از آنجایی که داعش و وهابیت در سوریه و عراق متحمل شکستهای سنگین شدهاند و بنیان و تفکر خود را در معرض فروپاشی دیدهاند، شروع به جنگ روانی و ایجاد شبهه علیه مدافعان حرم اهل بیت(علیهمالسلام) کرده و بیان میدارند که قبر موجود در سوریه، منتسب به زنی معروف به سیده زینب است و ربطی به حضرت زینب(سلاماللهعلیها) دختر امیرالمومنین(علیهالسلام) ندارد! و آخوندهای شیعه در پشت خاک ریز اهل بیت(علیهمالسلام) سنگر گرفته و با حربه دفاع از حرم، احساسات و عواطف مذهبی مردم را برانگیخته و از آنان برای بقای دولت بشار اسد و حاکمیت خود در منطقه سوء استفاده میکنند.
حال به بررسی محل دفن حضرت زینب(سلاماللهعلیها) و انگیزه و هدف مدافعان حرم و حضور در جبهه سوریه میپردازیم.
درباره چگونگی رحلت و محل دفن حضرت زینب(سلاماللهعلیها) در بین تاریخ نویسان اختلاف نظر وجود دارد و سه احتمال برای آن ذکر کردهاند: مصر، مدینه، شام.
1. عدهای معتقدند که مقبره حضرت زینب(سلاماللهعلیها) در «قاهره» پایتخت مصر است. و علت آن را این چنین ذکر میکنند: چون حضرت زینب(سلاماللهعلیها) در مدینه مردم را علیه حکومت بنی امیه تحریک میکرد، یزید دستور داد که او را از مدینه تبعید کنند، حضرت نیز مصر را انتخاب کرد، حاکم مدینه او را همراه عدّه دیگری از زنان بنی هاشم به مصر فرستاد و همانجا نیز از دنیا رفت.[1]
این نقل را عدهای از علما به دلیل وجود راویان مجهول از جمله «زهران بن مالك» ، «عبدالله بن عبدالرحمن العتبی» ، «علی بن احمد الباهلی» ، «قاسم بن عبدالرزاق» و … رد کردهاند[2] و بیان داشتهاند که زینبی كه در مصر (قاهره) دفن شده، «زینب بنت یحیی المتوج بن الحسن الانور بن زید بن حسن بن علی بن ابی طالب(علیهالسلام)» است.[3]
2. عدهای دیگر همچون محقق سید محسن امین(نویسنده کتاب اعیان الشیعه) و محلاتی(نویسنده کتاب ریاحین الشریعه) و علامه بیرجندی(نویسنده کتاب کبریت احمر) معتقدند که حضرت زینب(سلاماللهعلیها) در مدینه و در قبرستان بقیع مدفون است و درباره قبری که در شام میباشد، گفتهاند: این قبرمتعلق به ام کلثوم، همسر مسلم بن عقیل است که بعد از شهادت حضرت مسلم، با عبدالله جعفر ازدواج کرد یا مربوط به ام کلثوم صغرى یا یکی از زنان اهل بیت است که کنیه او ام کلثوم میباشد.[4]
اشکالی که به این نظریه وارد است، این است که با توجه به شخصیت و جایگاه عظیم و والای حضرت زینب(علیها السلام)می بایست قبر ایشان همانند قبر بسیاری از بزرگان بنی هاشم، از جمله ام البنین مشخص بود، درحالی كه در هیچ یك از كتب مربوط به تاریخ مدینه و مزارات این شهر، نامی از محل قبر او به میان نیامده است. بنابراین چگونه ممكن است قبر حضرت زینب در بقیع باشد، اما هیچ نشانی از آن نباشد، و در هیچ تاریخی یاد نشده باشد؟
3. برخی نیز معتقدند که مقبره حضرت در شام است. نقل میکنند که چون در مدینه قحطی شدیدی آمد، عبدالله جعفر به همراه حضرت زینب(سلاماللهعلیها) به سوی مزرعهای در شام رفتند و در آن جا اقامت گزیدند تا این که حضرت زینب(سلاماللهعلیها) مریض شد و در آن دیار از دنیا رفت.[5]
نتیجه آن که از سه احتمالی که برای قبر حضرت زینب(علیها السلام) شمرده اند،احتمال مصر دارای اشکالات فراوانی می باشد و قابل قبول نیست، احتمال مدینه نیز بدون دلیل است و هیچ سند معتبر و دلیل و شواهد قطعی و حتی ظنی نیز برای آن وجود ندارد، اما احتمال شام و قبر کنونی حضرت قوی تر و استوارتر به نظر می رسد.
دکتر سید جعفر شهیدی مینویسد: «پایان زندگانی شیر زن کربلا روشن نیست. مسلّم است که زینب(سلاماللهعلیها) پس از بازگشت از شام، مدتی دراز زنده نبود، چنان که مشهور است سال شصت و دوم از هجرت به جوار حق رفته است. در کجا؟ مدینه؟ دمشق؟ قاهره؟ هر یک از نویسندگان سیره برای درستی رأی خود، دلیلی و یا دلیلهایی آورده است… این زیارتگاهها(شام و مصر) از مصادیق بیوتی است که نام خدا در آن ها به بزرگی یاد میشود و دوستداران اهل بیت(علیهمالسلام) با خلوص نیّت فراوان، مراتب ارادت خود را به کسی که آن مزار به نام اوست، بیان میدارند و با پیغمبر خود و خانواده او تجدید عهد میکنند.»[6]
بنابراین هر چند احتمال سوریه قوی ترین و مستند ترین احتمال در قبر حضرت می باشد، اما باید خطاب به وهابیان خبیث گفت که حتی اگر مقبره حضرت زینب(سلاماللهعلیها) در سوریه هم نباشد، از آنجایی که این حرم به ساحت مقدس اهل بیت(علیهمالسلام) منتسب است، باز برای ما مقدس است و به یقین از مصادیق این آیه شریفه میباشد که میفرماید: « فی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ[نور/36] (این چراغ پرفروغ) در خانه هایى قرار دارد که خداوند اذن فرموده دیوارهاى آن را بالا برند (تا از دستبرد شیاطین و هوسبازان در امان باشد).»
به همین دلیل دفاع از آن را بر خود واجب میدانیم و در راه دفاع از عقیده و آرمانهای شیعه و دفاع از مظلوم و ناموس شیعیان که مورد هتک حرمت شما جهنمیان قرار گرفته، جان خود را تقدیم میکنیم و خارج از مرزها، برای پاسداری از اسلام و دفاع از حریم وطن، مبازره میکنیم.
__________________________________________
پینوشت
[1]. ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، تهران، اسلامیه، ج 3، ص34.
[2]. اخبار الزینبات، نسابه عبیدلی، ص 125- 122.
[3]. اعیان الشیعه، سید محسن امین، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، 1418 ه ق، چاپ پنجم، تحقیق سید حسن امین، ج 7، ص 142.
[4].همان، ج 11، ص 58.
[5]. ریاحین الشریعه، ذبیح الله محلاتی، تهران، اسلامیه، ج 3، ص 37.
[6]. زندگانی حضرت فاطمه(ع)،سید جعفر شهیدی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ص 262.
فرم در حال بارگذاری ...