در بخشی از نامه امام(ره) به عروسشان آمده است:

دخترم به بعض آفات این عضو کوچک و این زبان سرخ که سرسبز را به باد دهد، اشاره می کنم: از این دشمن بزرگ انسانیت و معنویت غافل مشو، گاهى که در جلسات انس با دوستان هستى خطاهاى بزرگ این عضو کوچک را آن قدر که مى‌ توانى شمارش کن و ببین با یک ساعت عمر تو که باید صرف جلب رضاى دوست شود چه مى‌ کند و چه مصیبت ها به بار مى‌ آورد که یکى از آنها غیبت برادران و خواهران است، ببین با آبروى چه اشخاصى بازى مى‌ کنى و چه اسرارى را از مسلمانان روى دایره مى‌ ریزى و چه حیثیاتى را خدشه‌ دار مى‌ کنى و چه شخصیتهایى را مى‌ شکنى؟ آن گاه این جلسه شیطانى را مقیاس‌ بگیر و ملاحظه کن در یک سال در همین امر پیش پا افتاده چه کردى و در پنجاه- شصت سال دیگر چه خواهى کرد و چه مصیبتها براى خود به بار خواهى آورد.