فرهنگ مهدویت
فرهنگ، مجموعه‌ای از نگرش‌ها، ارزش‌ها، هنجارها، رسوم و آداب، شعائر و اعمال خاص است که جامعه آن‌ها را می‌پذیرد.
فرهنگ مهدویت
فرهنگ مهدویت
فرهنگ مهدویت چقدر در نظام فعلی حکومتی ما می‌تواند مؤثر و کارساز باشد؟
فرهنگ، مجموعه‌ای از نگرش‌ها، ارزش‌ها، هنجارها، رسوم و آداب، شعائر و اعمال خاص است که جامعه آن‌ها را می‌پذیرد. فرهنگ مهدویت نیز مجموعه‌ای از آیین‌های اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، مدیریتی، معرفتی، اجتماعی، فقهی و مانند آن است که پیامبر اکرم(ص) بر پایۀ وحی الهی آن‌ها را برای هدایت انسان‌ها به ارمغان آورد. امامان معصوم(ع)این فرهنگ را به نسل‌های بعدی منتقل کرده‌اند که تبیین، تفسیر و تشریع آن در زمان کنونی به عهدۀ وجود مقدس حضرت ولی‌عصر(عج) است. آن حضرت نیز در دوران هفتاد سالۀ غیبت صغرا، از طریق سفیران خاص خود (نایبان خاص) این مهم را به انجام رساند که در دوران کنونی (غیبت کبرا) مروجان دین و مراجع بزرگوار تقلید (نایبان عام) آن آموزه‌ها را می‌گسترانند.[1]بنابراین، الگوگیری و تأثیرپذیری از فرهنگ مهدویت برای تمام عصرها و نسل‌ها، کارگشا و کارساز است. برای نمونه، به دو اثر و ویژگی این فرهنگ اشاره می‌کنیم:

1. احاطۀ علمی امام مهدی(عج) بر اعمال و احوال ما باعث می‌شود که مسئولان و مردم جامعه، امام را شاهد و ناظر بر اعمال خود ببینند و از گناهان فردی و اجتماعی بپرهیزند؛ زیرا می‌دانند او از گناهشان ناراحت می‌شود. علاوه بر آن، سعی می‌کنند تا با اعمال شایسته، زمینۀ خشنودی حضرت را فراهم سازند؛ زیرا می‌دانند او از کار نیک شادمان می‌شود.به بیان دیگر، فرهنگ مهدویت را می‌توان مایۀ حرکت و عمل صحیح در تمام طبقات نظام و جامعه دانست که تلاش و کوشش صحیح، اصولی و منطقی را در پی‌می‌آورد؛

2. از ویژگی‌های دیگر فرهنگ مهدویت، «امید» است. این ویژگی، برای تمام جوامع و نظام‌ها، ازجمله نظام حکومتی ایران ضروری می‌نماید و موجب دل‌گرمی خدمت‌گزاران نظام اسلامی در خدمت به خلق خدا و دین خدا می‌گردد. آری، فرهنگ مهدویت، حرکت‌آفرین، امیدآفرین، تلاش‌زا و نشاط‌آور است، و یأس، نومیدی، خستگی، وازدگی و پوچ‌گرایی را می‌زداید. این فرهنگ، دریچه‌ای به آینده‌ای روشن دارد. البته ویژگی‌ها فراوان است، ولی برای بیان آن‌ها مجالی نیست.[2]

ترویج فرهنگ مهدویت
شیوه‌های عملی ترویج فرهنگ مهدویت چیست؟
1. برگزاری دوره‌های آموزشی (حضوری و غیرحضوری) معارف مهدویت برای مقاطع مختلف تحصیلی؛
2. تشکیل جلسه‌های دعای ندبه (صبح جمعه)؛ زیارت آل‌یاسین، برپایی جلسات بزرگ‌داشت در مناسبت‌ها (ایام میلاد و وفات ائمه(ع))، و برگزاری جلسات پرسش و پاسخ به شبهات؛
3. تشکیل کانون‌های انتظار در مساجد، مدارس، دانشگاه‌ها، کارخانه‌ها و ادارات، که افراد با شرکت در جلسات هفتگی در بالا بردن شناخت خود نسبت به حضرت مهدی(عج) (از طریق تدوین مجله، طرح سؤال در جمع و جست‌وجوی پاسخ آن و…) سعی می‌نمایند؛
4. راه‌اندازی کاروان‌های جمکران در شب‌های چهارشنبه و جمعه؛
5. تشکیل کتابخانه و ارائۀ لوح‌های فشرده با موضوع مهدویت و انتظار؛
6. پخش بروشورها و جزوه‌ها و کتاب دربارۀ حضرت مهدی(عج) بین علاقه‌مندان و بلکه در سطح عموم افراد جامعه؛
7. برگزاری مسابقات کتاب‌خوانی با موضوع مهدویت در مساجد، مدارس، دانشگاه‌ها، و اهدای جوایز نفیس به برندگان؛
8. برپایی نمایشگاه‌هایی با موضوع مهدویت (نمایشگاه کتاب، عکس و پوستر، فیلم و…)؛
9. ارائۀ معارف مهدوی در قالب هنر ( فیلم، تئاتر، انیمیشن، اسلاید و سرود)؛
10. برگزاری مسابقه و فراخوان آثار هنری در زمینۀ مهدویت، مثل نقاشی و… در سطوح مختلف؛
11. تهیۀ تابلوهای تبلیغاتی با موضوع مهدوی و نصب آن در مراکز مهم شهر، ادارات، مدارس، کارخانه‌ها و… .

ابعاد شخصیت امام چه می‌باشند؟
برخی از ابعاد شخصیتی امام عبارت‌اند از:
1. شخصیت حقیقی: شناخت شخص امام به نام و نسب است. در این‌گونه شناخت، سعی می‌شود نام، مشخصات ظاهری و خانوادگی هر فرد شناخته شود. به این‌گونه شناخت، شناخت شناسنامه‌ای می‌گویند که ابتدایی‌ترین نوع شناخت است.

2. شخصیت حقوقی: شناخت امام به عنوان امام و جانشین پیامبر، همراه با ویژگی‌های امام است. در این نوع شناخت، حضرت مهدی(عج) به عنوان امام و آخرین جانشین پیامبر(ص) که اطاعتش بر همه واجب است، شناخته می‌شود.

سلیم بن قیس از حضرت علی(ع) پرسید کم‌تر چیزی که آدمی به آن گمراه می‌شود چیست؟ حضرت فرمود: کسی را که خدا اطاعت، ولایت و محبت او را واجب کرده و حجت خود در زمین قرار داده نشناسد.[3]

3. شخصیت سیاسی ـ اجتماعی: شناخت امام به عنوان رهبر جامعۀ جهانی عدالت‌محور می‌باشد. امام مهدی(عج) مهم‌ترین فرد برای برآوردن انتظارات بشر از زندگی است و می‌تواند بشریت را از بحران‌های اجتماعی، ظلم بین‌المللی و انواع تنگناهایی که درگیر آن است نجات دهد و عدالت را در سراسر جهان حاکم گرداند.

4. شخصیت معنوی: شناخت جایگاه امام در هدایت بشریت است. امام یک فیلسوف و دانشمند نیست؛ او آمده است تا انسان‌ها را به سعادت حقیقی راهنمایی کند. آنان را با خدا، پیامبران، دین، اخلاق و آخرت آشنا کند و به زندگی الهی سوق دهد و از بحران هویت نجات دهد.

5. شخصیت تکوینی: شناخت جایگاه امام در آفرینش می‌باشد. طبق روایات، جهان و آن‌چه در آن است به واسطۀ وجود امام آفریده و پابرجاست. در روایتی می‌خوانیم: اگر حجت نبود زمین اهلش را فرو می‌برد.[4] وجود امام سبب رسیدن فیض وجود به موجودات دیگر و بقای آنان می‌باشد.

شناخت امام
حق واجب امام چیست و چگونه می‌توان آن را شناخت؟ اگر تقوا شرط ایمان است، چرا در روایت می‌فرماید اگر حق امام را بشناسد شیرینی ایمان را می‌چشد؟ آیا منظور بخشی از ایمان است؟
منظور از حق واجب، همان حقوق امام است و کلمۀ واجب برای دلالت بر این مطلب است که چنین حقی از طرف خداوند ثابت شده است. در یک تقسیم‌بندی کلی می‌توان گفت، امام دو حق دارد:

1. در مقام علم، اعتقاد به امامت آن حضرت؛

2. در مقام عمل، تبعیت از دستور امام. بنابراین، انسان باید در زبان و عمل این اعتقاد را آشکار سازد.[5]

دربارۀ شناخت حق نیز باید گفت که منظور از آن، تنها عقیده به امام بودن او نیست، بلکه باید بداند امام چه جایگاه و نقشی در جهان آفرینش دارد، علم و قدرت او چقدر است و…؟ چنین شناختی در درجۀ اول با مراجعه به عالمان و دانشمندان علوم ائمه(ع) ممکن می‌شود. باید نزد آنان شاگردی کرد و این معارف را از آنان آموخت و با نبود آن‌ها، بهترین کار استفاده از کتاب‌های مفید و معتبر دربارۀ امامت است. خواندن کتاب‌ها و مقالات و ارتباط داشتن با مراکز و مؤسسه‌ها می‌تواند راه‌گشای خوبی باشد؛ اما چنان‌که در آغاز بیان شد، فهم این مطالب، مستلزم استمرار و پشت‌کار است و نباید انتظار داشت که با کمی مطالعه یا مراجعه، همه چیز روشن شود.

اما دلیل این‌که چرا معرفت حق امام موجب چشیدن طعم شیرین ایمان است، در ادامۀ همین حدیث آمده است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: زیرا خداوند، امام را عَلَم هدایت مردم قرار داده و به آن‌چه در نزد خداوند است جز از طریق امام نمی‌توان رسید و خداوند نیز جز به شناخت امام عملی را از بندگان نمی‌پذیرد.[6] با توجه به عبارت‌های این حدیث و مانند آن، معلوم می‌شود که امام واسطۀ بین خدا و بندگان است. کسی که می‌خواهد با خداوند ارتباط داشته باشد و اعمالش پذیرفته شود و نعمت‌های الهی شامل حال او گردد، باید به امام تمسک جوید و اگر کسی امامت و ولایت را رها کند، گمراه شده و به بی‌راهه رفته است. بنابراین هرگز به هدف نمی‌رسد و ایمان او تنها لقلقۀ زبان خواهد بود و چیزی که محتوا و حقیقت ندارد، هرگز طعم و شیرینی‌ای نخواهد داشت! بنابراین راه رسیدن به حقیقتِ ایمان، اعتقاد به امامت است و این اعتقاد چنان‌که قبلاً گفتیم از راه شناخت حاصل می‌شود. پس شناخت امام باعث فهمیدن و چشیدن شیرینی ایمان است؛ یعنی راه رسیدن به حقیقتِ ایمان است. به همین دلیل است که امام می‌فرماید: اگر کسی امام را بشناسد، شیرینی ایمان را می‌چشد. البته تقوا نیز شرط ایمان است، اما تقوا در مقام عمل، شرط است و شناختْ در مقام عقیده. لذا این‌دو منافاتی با هم ندارند و قابل جمع است. کسی که در مقام عقیده، امام را می‌شناسد و در مقام عمل، اهل تقوا و پاکی است، شیرینی ایمان را می‌چشد، اما اگر تقوا پیشه نکند و تنها مدعی اعتقاد و عشق و دوستی اهل‌بیت باشد، هرگز به چنین لذتی دست نمی‌یابد.

منابع:
[1]. فصلنامۀ انتظار، ش11 و 12، ص32، با چند تن از استادان حوزه و دانشگاه دربارۀ فرهنگ مهدویت گفت‌وگویی کرده که برای روشن شدن این سؤال و جواب بسیار مفید می‌نماید.
[2]. برای آگاهی بیش‌تر نک: خورشید مغرب، محمدرضا حکیمی؛ استراتژی انتظار، اسماعیل شفیعی سروستانی.
[3]. معانی الاخبار، شیخ صدوق، ص394.
[4]. «لولا الحجة لساخت الارض بأهلها».
[5]. شرح اصول کافی، ملامحمد صالح مازندرانی، ج5، ص241.
[6]. کافی، ج1، ص203، ح2.

تاثیر زبان

اگر چهار مرتبه بگویی بیچاره ام و عادت کنی، اوضاع خیلی بی ریخت می شود… همیشه بگویید الحمدلله، شکر خدا. بلکه بتوانی دلت را هم با زبانت همراه کنی. اگر پکر هستی دو مرتبه همراه با دلت بگو الحمدلله. آن وقت غمت را از بین می برد…

امیدوارم جلوی زبانت را بگیری که موثر است. (طوبای محبت، جلد یک، صفحه 37)

ایجاد خودکارآمدی در خانواده
اگر بخواهید داشته های خود در زندگی مثل خانواده، شغل، سلامتی، سرپناه و پول یا هر امکاناتی که دارید را بشمارید، خواهید دید که به وجود بسیاری از آن ها آگاه نیستید. همان نعمت هایی که نبودشان زندگی را بسیار سخت و وجودشان زندگی را بسیار آسان و پربارتر کرده است. اگر به دیدن کمبودها عادت کنید فرصت یک زندگی شاد را از خود می گیرید.
اما این فرصتی است که می توانیم دوباره به خود بدهیم، آن هم با روش های ساده و کاملا عملی. مطمئن باشید که با کمی تمرین و بعد از مدتی، نه تنها شادتر خواهید بود بلکه آرامش درونی بیشتری نیز احساس خواهید کرد و شاد زیستن برای شما به یک عادت روزانه تبدیل می شود.

برای ایجاد کارآمدی در خانواده توصیه می کنیم به راهکارهای ذیل عمل نمایید:
1. داشته های تان را بشمارید و بابت آنها سپاسگزار باشید
اگر فرد شکرگزاری نباشید نمی توانید تجربه یک زندگی شاد را از سر بگذرانید و در درون خود این احساس را تجربه کنید. زمانی را در طول روز که لزوما نباید طولانی هم باشد به “شکرگزاری روزانه” اختصاص دهید.
وقتی برای هر چیزی که دارید قدردان هستید بعد از مدتی احساس غنی بودن می کنید و این احساس منشاء اتفاقات خوبی در زندگی شما می شود.

2. از کوچکترین چیزهایی که هم اکنون در دسترس شماست لذت ببرید
برای شاد زیستن نیازی به تمرینات طولانی مدت مدیتیشن یا سوالات فلسفی درباره ماهیت زندگی ندارد. یک نوشیدنی، حمام خوب، گیاهی که به آن رسیدگی می کنید تا چیزهای بزرگتر مثل شغلی که دارید یا خنده کودکتان کافی است. همه ما از این خوشبختی های کوچک و بزرگ در زندگی بسیار زیاد داریم.

3. با صبوری می توان عصبانیت را تا حد زیادی تعدیل کرد
خود شما تعیین می کنید که چرا، برای چه و تا چه زمانی عصبانی باشید. در رابطه با مسائل کوچک به خودبگویید که ارزش عصبانی شدن ندارد و مسائل بزرگ را هم با درایت و آرامش حل و فصل کنید.
هنگامی که می خواهید بخوابید مطمئن شوید که تمام احساسات منفی را از خود دور کرده اید تا برای یک روز جدید شاد و پرانرژی باشید.

4. وانمود کنید تا احساسش کنید
احساسات و اعمال ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند. وانمود کنید شاد هستید تا احساسات تان نیز به موازات آن تغییر کند. لحظه ای مکث کنید، لبخند بزنید و چهره آرامی به خود بگیرید و بگذارید که این حالت در شما درونی شود. با کمال تعجب خواهید دید که احساس بهتری دارید.
5. تنوع و تازگی کلیدهای اصلی شادی هستند
مغز با هیجان تحریک می شود. با فعالیت های جدید که احساس هیجان را در شما تقویت می کند تنوعی به زندگی خود بدهید. زندگی تان را از حالت رکود و روزمرگی خارج کنید. آیا لازم است تغییرات کوچکی در کارتان بدهید، به دنبال علایق تازه ای بروید، کاری را که مدت ها دوست داشتید شروع کنید، کمی به ظاهر خود برسید؟

6. به قول تان عمل کنید
وقتی به خود قولی می دهید اما در عوض کار دیگری انجام می دهید، پول تان را صرف کالاهای بی ارزش می کنید یا وقتی را برای مطالعه و یادگیری کنار نمی گذارید، چه احساسی دارید؟ لذت انجام کار دلخواه تان کوتاه است اما احساس گناه پشت گوش انداختن کارها همیشه با شماست. کدام را انتخاب می کنید؟
هیچ وقت با حجم انبوهی از کارهای به تعویق افتاده که مدام هم عقب می افتند نمی توانید احساس شاد زیستن را تجربه کنید. وقتی شاد هستید که احساس کنید زندگی تان برنامه ریزی درستی دارد و فرد مفید هستید.

۷. تنها به دنبال جمع کردن پول نباشید
می توانید از پول برای شادی در زندگی خود و دیگران بهره ببرید. البته پول خود به خود نیازهای اولیه روحی مانند عشق، امنیت، رضایت را رفع نمی کند اما می توان از پول برای کمک به دیگران، مسافرت، بهبود سلامتی استفاده کرد که در افزایش احساسات مثبت موثر هستند. این به خود شما بستگی دارد که چه دیدگاهی نسبت به پول دارید و چگونه از آن استفاده می کنید.

۸. روی بهترین ها اصرار نداشته باشید
دو نوع تصمیم گیرنده وجود دارد. گروهی که اگر براساس معیارهای خود هرآنچه را که دوست دارند، هر چند کوچک، به دست آورند احساس رضایت می کنند.
اما دسته دوم تنها می خواهند به بهترین حالت ممکن هر چیزی برسند و درنهایت با آن هم احساس رضایت نمی کنند. کمال گرایی و زیاده خواهی آنها را برای همیشه از شاد زیستن محروم می کند. هر چیزی که به دست آورند به زودی ارزش خود را از دست می دهد و به دنبال چیز دیگری می روند.
از تمام گام های کوچکی که به سمت موفقیت و بهبود برمی دارید راضی و خشنود باشید و به خود یادآوری کنید که مجموع همین تغییرات کوچک، موفقیت های بزرگی را در زندگی ایجاد می کند.

9. انرژی تان را افزایش دهید
از خود سوال کنید چه چیزی انرژی و روحیه شما را بالا می برد، تغییر در نوع تغذیه یا محیط زندگی و شاید هم کمی ورزش. وقتی که انرژی بیشتری داشته باشید روحیه بهتری نیز خواهید داشت و در نتیجه روز بهتری را سپری می کنید.

۱۰. لطفا غر نزنید
غر زدن علاوه بر اینکه چیزی را درست نمی کند انرژی زیادی هم از شما می گیرد. کدام فرد شاد و پرانرژی را دیده اید که توجه خود را تنها روی نکات منفی و استرس زا بگذارد و از نداشته ها و مشکلات بگوید؟ سعی کنید هر چه زودتر این عادت را کنار گذاشته و با دیگران و خودتان گفتگوی مثبت و روحیه بخش داشته باشید

پیامبر (ص) در ۲۳ سال نبوت با مشکلات و‌ آزار‌های فراوانی از سوی کفار روبرو بود و خداوند در آیات متعدد ایشان را به صبر دعوت می‌کرد و راه‌هایی برای تحمل سختی‌ها به پیامبر(ص) نشان می‌داد.
 شیوه تبلیغ و دعوت و صبر و بردباری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مدت ۲۳ سال یکی از عوامل اصلی در موفقیت مکتب اسلام در برابر شرک جاهلی با تمام امکانات و استعدادهایش شد. این دعوت البته در ارتباط مستقیم با شخصیت کمال یافته ایشان بود. شخصیتی که استقامت، صبر و بردباری از ویژگی‌های بارزش است.

خداوند در قرآن کریم بارها پیامبر(ص) را به صبر و بردباری در برابر مشکلات دعوت کرده و یکی از راه‌های آسان شدن مشکلات بر پیامبر را آشنایی ایشان با تاریخ انبیای پیشین برشمرده است.

همچنین خداوند در آیات متعدد پیروزی بر مشرکان و کفار را قطعی بیان کرده تا پیامبر(ص) بداند که تحمل سختی‌ها و مشکلات بی‌ثمر و بی‌نتیجه نیست و قطعاً پیروزی از آن او و پیروانش است.

به این آیه توجه کنید

وَلَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّنْ قَبْلِکَ فَصَبَرُواْ عَلَى‏ مَا کُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى‏ أَتَهُمْ نَصْرُنَا وَلَا مُبَدِّلَ لِکَلِمَتِ اللَّهِ وَلَقَدْ جَآءَکَ مِن نَبَإِىْ الْمُرْسَلِینَ‏ (سوره انعام آیه ۳۴)

ترجمه

و همانا پیش از تو نیز پیامبرانى تکذیب شدند، لیکن در برابر آنچه تکذیب شدند و آزار دیدند صبر کردند، تا یارى ما به آنان رسید. (تو نیز چنین باش زیرا) براى کلمات (و سنّت‏هاى) خداوند، تغییر دهنده‏اى نیست. قطعاً از اخبار پیامبران براى تو آمده است (و با تاریخ آنان آشنایى).

در تفسیر نور درباره این آیه آمده است؛

«کلمات» به معناى سنت‏‌هاى الهى است: «ولقد سبقت کلمتنا لعبادنا المرسلین انّهم لهم المنصورون وانّ جُندنا لهم الغالبون» (صافّات، ۱۷۱ تا ۱۷۳)

تاریخ، سرچشمه و منبعى پذیرفته شده براى شناخت حوادث است. از صبر انبیاى پیشین و نابودى اقوامى چون قوم هود وصالح ولوط و … که تکذیب کردند، باید عبرت گرفت، سنّت و برنامه الهى، فرستادن رسولان و آزادى مردم در انتخاب است. کافران را به کیفر مى‏‌رساند و رسولان را در راه دعوت، امداد مى‏‌کند.

در آیات متعدّدى از قرآن خداوند یارى و پیروزى رهبران و مؤمنان صابر را بر خود لازم دانسته است از جمله:
«کتب‏اللّه لاغلبنّ أنا و رسلى» (مجادله، ۲۱)
«وکان حقّاً علینا نصر المؤمنین» (روم، ۴۷)
«انّا لننصر رسلنا» (غافر، ۵۱)
«ولینصرنّ اللَّه من ینصره» (حج،۴۰)

پیام‌ها

راه حقّ، هیچ‌گاه هموار نبوده و تحققّ آرمان انبیا همراه با تحمّل مشکلات بوده است. «فصبروا على ما کذّبوا»
یکى از بهترین اهرم‏‌هاى مقاومت در برابر شداید، بیان امدادهاى الهى است. «فصبروا… حتّى اتاهم نصرنا»
رهبران، انتظار اطاعت همه را نداشته باشند. «کُذّبوا»
شرط اصلى پیروزى، صبر است. «فصبروا… حتّى اتاهم نصرنا» (خداوند به صابران، نوید پیروزى مى‏‌دهد)
دشمنان از هیچ تلاشى علیه حق، کوتاهى نمى‏‌کنند، خواه تکذیب باشد و خواه آزار. «کذّبوا، اوذوا»
صبر مستمر، زمینه‏‌ساز نزول نصرت و رحمت الهى است. «فصبروا… حتّى أتاهم نصرنا»
حقّ، پیروز است. «اتاهم نصرنا»
سنّت‏‌هاى الهى تغییر ناپذیر است و خداوند خلف وعده نمى‏‌کند. «لامبدّل لکلمات اللّه»
هر کس باید نمونه‏‌هاى مشابه خود را در تاریخ بشناسد. خداوند خطاب به پیامبر مى‏‌فرماید: «و لقد جاءک من نبأ المرسلین»
از زحمات و رنج‏‌هاى پیشینیان باید یاد و قدردانى کرد. «و لقد جاءک من نبأ المرسلین»

آنچه که لازم است عرض بکنم - که از همه‌ی این مطالب مهمتر است - نسبت حوزه‌های علمیه است با انقلاب و نظام اسلامی. هیچ کس در عالم روحانیت، اگر انصاف و خرد را میزان قرار بدهد، نمیتواند خودش را از نظام اسلامی جدا بگیرد. نظام اسلامی یک امکان عظیمی را در اختیار داعیان الی‌اللّه و مبلّغان اسلام قرار داده… این فرصت تا امروز کِی برای روحانیت وجود داشته؟
علاوه بر این، ابزارهای تسهیل‌کننده، مثل رایانه‌ها و ارتباطات اینترنتی و فضای مجازی و سایبری هم که الان در اختیار شماست![خطاب به روحانیون!).
اگر بتوانید اینها را یاد بگیرید، میتوانید یک کلمه حرف درستِ خودتان را به هزاران مستمعی که شما آنها را نمیشناسید، برسانید؛ این فرصت فوق‌العاده‌ای است؛ نبادا این فرصت ضایع شود. اگر ضایع شد، خدای متعال از من و شما روز قیامت سؤال خواهد کرد: از فرصت این همه جوان، این همه استبصار، این همه میل و شوق به دانستن، شما برای ترویج معارف اسلامی چه استفاده‌ای کردید؟ نظام اسلامی یک چنین خدمتی به ما معممین و روحانیون کرده. مگر میتوانیم خودمان را کنار بگیریم؟
بیانات در دیدار علما و روحانیون خراسان شمالی 19/07/1391

فضیلت
این ماه در بین شیعیان به ماه شادی و سُرور معروف است. میلاد پیامبر اکرم(ص)، امام صادق(ع) و آغاز امامت حضرت مهدی(عج) در این ماه واقع شده‌اند.

میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب المراقبات می‌نویسد:

«این ماه همان‌گونه که از اسم آن پیداست بهار ماه‌ها است، به‌جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه، ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم در این ماه است و می‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین، رحمتی مانند آن بر زمین فرود نیامده است زیرا برتری این رحمت بر سایر رحمت‌های الهی مانند برتری رسول خدا بر سایر مخلوقات است.[۳]
اعمال ماه ربیع الاول
 
اعمال ماه رَبیعُ الاوّل
روز اول
روزه گرفتن
زیارت پیامبر(ص)
زیارت امیرالمؤمنین(ع)
روز نهم
اطعام کردن
پوشیدن جامه‌های نو
روز دوازدهم
خواندن دو رکعت نماز در رکعت اوّل بعد از حمد سه مرتبه قُل یا اَیهَا الْکافِرُونَ و در رکعت دوّم سه مرتبه توحید
روز هفدهم (میلاد پیامبر اکرم)
غسل کردن
روزه گرفتن که ثواب روزه یک سال را دارد.
زیارت پیامبر(ص)
زیارت امیرالمؤمنین(ع)
خواندن دو رکعت نماز، در هر رکعت بعد از سوره حمد، ده مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ و ده مرتبه سوره توحید بخواند و بعد از اتمام نماز این دعا بخواند: اَللّهُمَّ اَنْتَ حَی لاتَمُوتُ…
خیرات کردن و صدقه دادن

وقایع مهم ماه ربیع الاول
لیلة المبیت (۱ ربیع الاول)
درگذشت حضرت سکینه (۵ ربیع‌الاول ۱۱۷ق)
شهادت امام حسن عسکری(ع) (۸ ربیع‌الاول ۲۶۰ق)
آغاز امامت امام زمان(عج) (۹ ربیع‌الاول ۲۶۰ق)
ازدواج پیامبر(ص) با حضرت خدیجه(س) (۱۰ ربیع‌الاول ۱۵ سال قبل از بعثت)
ولادت حضرت محمد(ص) (۱۲ ربیع‌الاول (به قولی) عام الفیل)
ولادت حضرت محمد(ص) (۱۷ ربیع‌الاول عام الفیل)
ولادت امام صادق(ع) (۱۷ ربیع‌الاول ۸۳ق)
ورود حضرت فاطمه معصومه(س) به قم (۲۳ ربیع‌الاول ۲۰۱ق)
آغاز قیام توابین در سال ۶۵ قمری

پانویس

التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۴، ص۳۲.
مسعودی، ج۲، ص۱۸۸

کاش می شد ببخشی این گدا رو

این گدای زار و بی‌نوا رو

این گدا کـه مثل تـو غریبه

هیچ‌کس و نداره جز شـما رو

باز دوباره غرق درگناه اومدم پیشت امام‌رضا

تا کـه توبه از گناه کنم روبروی گنبدطلا

رهبر عزیزم سید علی ما همه فدایی تو هستیم……..

ای یاران با وفای سید علی ما همچنان منتظریم غیرت و همت شما را دفاع از عزت و استقلال کشور خود را ببینیم

و من الله التوفیق