عيدواقعي

عید واقعی و زمان باز گشت به فطرت الهی و انسانی تنها در عصر ظهور اتفاق می افتد .
همه انسان‌ها، بر سرشت پاك و فطرت الهي به دنيا مي‌ آيند و هر چند داراي غرايز و نيروهاي بهيمي هستند، اما ملكات انساني و نيروهاي قدسي آنان قوي تر و ماندگار تر است. اگر انسان تحت تربيت صحيح قرار گيرد و دچار اغواگري و شيطنت ابليس نشود، توانايي رشد و بالندگي روحي و معنوي فوق العاده اي دارد. پس باقي ماندن بر فطرت پاك يا بازگشت به اين سرشت و سيرت الهي، بايسته ترين راه براي رسيدن انسان به كمال و تعالي واقعي، رشد روز افزون و شكوفايي واقعيت هاي انساني است. اين اصل مسلّم، ركن پايدار انديشة مهدويت و از مكانيسم هاي مهم تربيتي، براي خارج كردن انسان از حالت بهيمي و مادي محض، به اوج «طهارت» و «قدّوسيت» است:
«… حتي يكون الناس علي مثل امرهم الاوّل لا يوقظ نائماً و لا تهرق دماً» ؛ «مردم به فطرت خويش باز مي‌ گردند، نه خوني به ناحق ريخته مي‌ شود و نه خوابيده اي را بيدار مي‌ كنند».
آنچه در «ارتقاي انسان مهم است»، خروج اواز زندگي سطحي، نازل و فرومايه و فعال سازي استعدادهاي دروني او است و این در زمان ظهور مصلح موعود و منجی بزرگ اتفاق می افتد و عید واقعی انسانیت و شکوفایی سرشت انسانی همراه با او خواهد بود .