چرا حضرت محمد(ص) به اباالقاسم معروف‌اند؟

 حسن بن فضال از پدرش نقل می‌کند از امام رضا(علیه السلام) پرسیدم چرا به پیامبر ابوالقاسم می‌گویند حضرت فرمود چون دارای فرزندی بود اسمش قاسم بود. گفتم یابن رسول الله آیا مرا لایق می‌دانی که بیشتر توضیح دهی حضرت فرمود بله آیا می‌دانی پیامبر (صلی الله علیه السلام) فرمود من و علی پدران این امت هستیم؟ گفتم بله. فرمود آیا می‌دانی پیامبر (صلی الله علیه السلام) نسبت به همه امت از جمله علی (علیه السلام) بمنزله پدر است؟ گفتم بله. فرمود: آیا می‌دانی علی (علیه السلام) تقسیم کننده بهشت و دوزخ است؟ گفتم بله. فرمود: از این رو به او گفته می‌شود ابوالقاسم چون پدر قاسم(یعنی قسمت کننده) بهشت ودوزخ است. « حَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ سَأَلْتُ الرِّضَا ع فَقُلْتُ لَهُ لِمَ کُنِّی النَّبِی ص بِأَبِی الْقَاسِمِ فَقَالَ لِأَنَّهُ کَانَ لَهُ ابْنٌ یقَالُ لَهُ قَاسِمٌ فَکُنِّی بِهِ قَالَ فَقُلْتُ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَهَلْ تَرَانِی أَهْلًا لِلزِّیادَةِ فَقَالَ نَعَمْ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص أَبٌ لِجَمِیعِ أُمَّتِهِ وَ عَلِی بِمَنْزِلَتِهِ فِیهِمْ قُلْتُ بَلَى قَالَ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ عَلِیاً قَاسِمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ قُلْتُ بَلَى قَالَ فَقِیلَ لَهُ أَبُو الْقَاسِمِ لِأَنَّهُ أَبُو قَاسِمِ الْجَنَّةِ وَ النَّار»(1)

(1). بحارالانوار ج۱۶ص ۹

آیا شعارهایی از قبیل مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل در مسجد و مکان های مقدس صحیح است؟

پاسخ : قرآن در آخرین آیه سوره فتح در معرفی مسلمانان واقعی می فرماید: اشداء علی الکفار رحماء بینهم تراهم رکعا سجدا «سوره فتح، آیه 29.» آنان نسبت به کفار سخت و نسبت به مؤمنان مهربان هستند، آنان را در حال رکوع و سجود می یابی که در صدد کسب رضای خداوند هستند.
در این آیه، قبل از رکوع و سجود، اشداء علی الکفار و رحماء بینهم مطرح شده است. شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل مصداق و نمونه ای برای عمل به آیه اشداء علی الکفار است که در متن قرآن آمده است. البته نباید تنها به سر دادن شعار اکتفا کرد که بالاتر و بهتر از شعار، شدت عمل است که در سایه تحصیل، وحدت، ابتکار، خودکفایی، عزت نفس، نفوذ ناپذیری و دوری از هر نوع سازش و نرمش که سبب طمع بد خواهان شود، به دست می آید.
قرآن به زنان پیامبر می فرماید: اگر تقوا دارید، با نرمی سخن نگویید، تا کسی که بیمار دل و هوسباز است،در شما طمع نکند. ان اتقیتن فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض «سوره احزاب، آیه 32.»
امروز که زنان پیامبر نیستند، این آیه بری ما پیام مهم سیاسی دارد و آن این که اگر مسلمانان تقوا دارند نباید در هیچ برخورد و قرارداد و جهت گیری سیاسی، از خود نرمشی نشان دهند که بدخواهان در ما و منافع ما طمع کنند. مهم آن است که ما خود را نبازیم و چراغ سبزی به بدخواهان نشان ندهیم.

منبع: پرسش های مهم پاسخ های کوتاه
نویسنده : حاج شیخ محسن قرائتی

آسیابى در جهنّم!

قال على (علیه السلام):

«اِنَّ فى جَهَنَّمَ رَحىً تَطْحَنُ، اَفَلا تَسْئَلُونى ما طَحْنُها؟ فَقیلَ لَهُ: فَما طَحْنُها یا اَمیرَ الْمُؤْمِنینَ؟ قَالَ: اَلْعُلَماءُ الْفَجَرَةُ، وَ الْقُرّاءُ الْفَسَقَةُ، وَ الْجَبابِرَةُ الظَّلَمَةُ، وَ الْوُزَراءُ الْخَوَنَةُ، وَ الْعُرَفاءُ الْکَذَبَةُ …»; «در جهنّم آسیابى وجود دارد که همواره کار مى کند. آیا نمى پرسید که چه چیزى را خرد مى کند؟ پرسیده شد: خوراک این آسیاب چیست؟ حضرت فرمود: دانشمندان فاجر و منحرف، قاریان فاسق، حکمرانان ستمگر، وزیران خائن و کارشناسان دروغگو، خوراک آن آسیاب هستند!»(1).

شرح و تفسیر

آتش دوزخ براى مجازات گنهکاران کافى است. آتشى که از درون دل ها به بیرون زبانه مى کشد (الَّتِی تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ)(2). ولى براى برخى از جهنّمیان، از جمله گروه هاى پنج گانه فوق، عذاب هاى فوق العاده اى بر آن افزوده شده، که علّت آن ـ در مورد گروه هایى که در این حدیث مطرح شده ـ این است که از مقام و موقعیّت خویش سوء استفاده کرده اند. توجّه کنید:
اِنَّ فى جَهَنَّمَ رَحىً تَطْحَنُ: در جهنّم آسیابى وجود دارد که پنج گروه از انسان ها را، همانند گندمى که تبدیل به آرد مى شود، خرد مى کند! آیا نمى پرسید که چه کسانى خوراک این آسیاب هستند؟ مردم پرسیدند: اى امیرمؤمنان! این آسیاب چه کسانى را آسیاب مى کند؟ حضرت در جواب پنج گروه را برشمرد:

1ـ اَلْعُلَماءُ الْفَجَرَةُ: اوّلین گروه، عالمانى هستند که چراغ در دست دارند و راهزن دین و ایمان و عقاید و اعتماد مردمند، عالم فاجر و منحرف همانند دزدى است که چراغ در دست دزدى مى کند
چو دزدى با چراغ آید *** گزیده تر برد کالا!

2ـ وَ الْقُرّاءُ الْفَسَقَةُ: دومین گروهى که خوراک آن آسیاب هستند، قاریان فاسق مى باشند. تفاوت «علماء فاجر» و «قاریان فاسق» در این است که قاریان فقط معلّمان مردم در قرآن بودند، ولى علماء فاجر شامل معلّمان مردم در سایر علوم نیز مى شود. این ها اگر فاسق باشند خطرات زیادى خواهند داشت و چون پست آن ها مهم است و با روح و قلب مردم، مخصوصاً جوانان سر و کار دارند عذابشان هم شدید است.

3ـ وَ الْجَبابِرَةُ الظَّلَمَةُ: جابران ستمکار سومین گروهى هستند که خوراک آن آسیاب مى باشند. خطر این گروه در مرحله بعد از علماء فاجر و قاریان فاسق است; چون آن ها عقیده مردم را دگرگون مى سازند، ولى زمامداران ستمکار بر جسم مردم ستم مى کنند.

4ـ وَ الْوُزَراءُ الْخَوَنَةُ: وزیران جابران ستمکار هم در آن آسیاب خرد مى شوند. علّت این که به وزراء، خائن و به زمامداران، ظالم گفته شده این است که: این وزراء هم به پیشوایانشان خیانت مى کنند و بیراهه را به عنوان راه به آن ها نشان مى دهند و هم به خویشتن و ملّت خویش خیانت مى کنند.

5ـ وَ الْعُرَفاءُ الْکَذَبَةُ: منظور از «عرفا» در این جا کارشناسان مى باشد. بنابراین پنجمین گروه، کارشناسان و خبرگزاران و اهل خبره دروغگو هستند. تمام رسانه هاى جمعى که به نوعى آلوده به دروغ و ارائه خلاف حقیقت هستند مشمول این تعبیر مى باشند; رسانه هایى که باید معرّف خوبى ها و معروف ها و صراط مستقیم باشند، آلودگى ها و دروغ ها و بى بندوبارى ها را ارائه مى کنند و مردم را غافل و گرفتار انواع بدبختى ها مى سازند.
در ضمن از این حدیث معلوم مى شود که جامعه بر محور این پنج گروه دور مى زند، اگر این ها اصلاح شوند تمام جامعه اصلاح مى شود و اگر منحرف شوند همه جامعه تباه مى گردد. و نقطه انحراف تمام این ها یک چیز است و آن مقدّم داشتن منافع شخصى بر منافع اجتماعى و ارزش هاى مادّى بر ارزش هاى الهى!

1-میزان الحکمة، باب 620، حدیث 2922، (جلد دوم، صفحه 173).
2- سوره هُمزه، آیه 7.