به مناسبت اولین دوره برگزاری استانی این جشنواره ، طبق ابلاغیه مرکز مدیریت خواهران
استان مرکزی ، این مدرسه مقدسه قصد دارد که به نفرات برگزیده در سطوح مختلف ، به خاطر
پیشرفت امر پژوهش در بین طلاب گرامی ، از آنان تقدیر و تشکر نموده و هدایای ناچیزی از طرف مدیریت مدرسه در نظر گرفته شود.
این مدرسه مقدسه در نظر دارد که مسابقه ای را به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی بین
طلاب ، اساتید و کادر مدرسه برگزار نماید.
اطلاعیه این مسابقه به پیوست بارگزاری می گردد.
باتشکر فراوان
حمد و سپاس پروردگاری را که از جهت تداوم فیض در هر عصری، ولّی را حلقه اتصال عالم خلق و عالم امر نمود. سپس با مواهب و نعمت ها، پاک سیر تانی را تربیت کرد تا همچون چراغی پر فروغ، روشنی بخش حیات انسان ها گردیده و نماد و سمبل خلیفه اللهی انسان باشد.
پیشگاه منادی عدالت، قطب عالم امکان،یوسف زهرا(س) ، تنها امید مظلومان، افتخار شیعیان، منتقم خون صدیقه شهیده(س) و حسین بن علی (ع)، دادگستر جهان، بیرق دار حقیقت، یگانه عالم هستی، مصلح عالم، موعود کل ملل،عزیزفاطمه (س)و نوردیده علی(ع)، تنها امید محمد(ص) حضرت بقیه الله الاعظم حجت بن الحسن العسگری (عج).
قال رسول الله (ص): «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه« »کسى که بمیرد و امام زمانش را نشناسد، مرگش مرگ جاهلیت است» (اصول کافى-ترجمه مصطفوى، ج2، 131)
امامت خورشید راهنمایی است که اعتقاد شیعه با آن گره خورده و در سایه قرآن باعث شده است شیعه از راه حقیقت و دفاع از آرمانهای خود منحرف نشود. وانتظار تنها، تنها واژه امید بخش شیعه است که در سایه آن مجاهدت می کند و منتَظِر است تا منتَظَر خود ظهور کند و آوای «انا المهدی المنتظر» را سر دهد.
در این وبلاگ تلاش بر این است که گزارش کار معاونت پژوهش مدرسه و فعالیت های صورت گرفته این مکان مقدس بار گزارری شود .
شایان ذکر است که در این وبلاگ اطلاع رسانی های مرکز مدیریت در زمینه پژوهشی و اومور مربوط عنوان شده و در ضمن این مدرسه در نظر دارد هر هفته یک مسابقه در امر پژوهش برگزار نماید که طلاب علاقه مند می توانند جواب سؤال را در بخش نظرات درج نمایند.
با تشکر و سپاس فروان
معاونت پژوهش-خلف
جون بن حوی
غلام ابوذر غفاری در ربذه بود. پس از مرگ ابوذر به مدینه بازگشت تا به اهل بیت (ع) خدمت نماید.
او همراه امام حسين (ع) از مدينه به كربلا آمد. روز عاشورا از امام اجازه خواست.
امام فرمود: من به تو اذن مى دهم كه از اين سرزمين بروى و جان خود را حفظ كنى، زيرا تو همراه ما آمدى تا به عافيت و خوشى برسى، پس در گرفتارى ما خود را مبتلا مساز.
گفت: اى پسر پيغمبر آيا سزاوار است كه من در زمان خوشى و نعمت نان خور شما باشم، ولى در سختىها شما را تنها بگذارم؟هرگز نمی روم تا خون سیاهم را با خون پاک شما در آمیزم.
زحر بن قيس
به امید جایزه با سرهای مطهر بر یزید وارد شد.
با شور و حرارتی خاص فریاد بر آورد:
بشارت باد امیرمؤمنان یزید را به پیروزی بر حسین.
همان که سر تسلیم نداشت، پس بامدادن بر ایشان تاختیم، پس آنها چون کبوتران بی پناه از ما گریختند. اندکی نپایید که همه شان را کشتیم.
اینک جامه شان خون آلود و گونه شان خاک آلود است و بادهای بیابان غبار بر ایشان فرو ریزد، بدنهایشان میهمان آفتاب سوزان و زائرانشان کرکسان صحرا هستند و… یزید اما چیزی به او نداد.
امام پیش از این فرموده بود: زحر بن قيس سر مرا به اميد جايزه براى يزيد خواهد برد و يزيد چيزى باو نخواهد داد.
شبث بن ربعی
موذن زنی بود که ادعای پیامبری داشت
سپس مسلمان شد و با پیامبر(ص) و امام علی (ع) همراه شد.
پس از ماجرای حکمیت به خوارج پیوست
سپس در صف یاران امام حسن (ع) قرار گرفت.
بعد به معاویه پیوست
و پس از مرگ معاویه به امام حسین (ع) اعلام وفاداری نمود
اما وقتی ابن زیاد حاکم کوفه شد فرمانده قاتلان امام (ع) در کربلا شد.
سپس با مختار به خونخواهی امام حسین (ع) همراه شد
اما وقتی مختار از مصعب شکست خورد به لشگر مصعب پیوست
مُذَبْذَبِینَ بَینَ ذَلِكَ لَا إِلَى هَؤُلَاءِ وَلَا إِلَى هَؤُلَاءِ وَمَنْ یضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِیلًا
آنها افراد بی‌هدفی هستند که نه سوی اینها، و نه سوی آنهایند! و هر کس را خداوند گمراه کند، راهی برای او نخواهی یافت (نساء، 143)
بشير بن عمر
وَ اعْلَمُواْ أَنَّمَآ أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ (انفال، 28)
و بدانید كه اموال و فرزندانتان آزمایشى هستند و البتّه نزد خداوند پاداشى بزرگ است
شب عاشورا خبر آوردند كه پسرش در مرز رى اسير شده است.
امام حسين (ع) به او فرمود:
«خدايت رحمت كند. من بيعت خود را از تو برداشتم برو و براى رهايى فرزندت بكوش».
گفت:
«درندگان، زنده زنده مرا بخورند اگر از تو جدا گردم و در اين بى كسى تنهايت بگذارم و سپس سراغت را از كاروانيان بگيرم؛ نه نه، هرگز!»
حضرت فرمود: اين جامه ها را به فرزندت بده تا براى آزادى برادرش هزينه كند.
آنگاه پنج جامه، به ارزش هزار دينار به او داد.
سعيد بن عبدالله
در ماجراى صلح امام حسن (ع) و معاويه با اين كه نظر شخصى وى مخالفت با صلح بود،
امّا پس از گفت وگو و مشورت با امام حسين (ع)، قرار صلح را پذيرفت
ظهر عاشورا سعيد به اتفاق زُهير بن قَين، در برابر امام (ع) جان خويش را سپر كردند،
تا آن حضرت و جمعى از اصحاب نماز خوف را به جماعت خواندند. آنقدر از امام دفاع نمود تا بر زمین افتاد. پيش از شهادت رو به امام حسين (ع) كرد و پرسيد:
اى فرزند رسول خدا (ص) آيا [به پيمانم] وفا كردم؟
امام فرمود: آرى، تو پيشاپيش من در بهشت هستى.
شیوخ کوفه
سعد بن عبيده مى گويد:
«در روز عاشورا و گرماگرم نبرد، برخى از شيوخ كوفه را ديدم كه بر تپّهاى رفته،
مى گريستند و از خدا مى خواستند كه حسين عليه السلام را يارى كند.
به آنان گفتم:
اى دشمنان خدا، به جاى دعا، برويد او را يارى كنيد!
عمر سعد
صبح عاشورا شمر با گروهی از سواران به خیمه گاه امام نزدیک شد.
مسلم بن عوسجه خواست او را با تیری بزند.
اما امام (ع) مانع شد و فرمود:
دوست ندارم آغازگر جنگ با ایشان باشم.
اندکی بعد عمر سعد تیری در کمان نهاد و گفت:
شاهد باشید من نخستین کسی بودم که تیر انداختم.
